Nefes almaya başladığımızdan itibaren ölümü bekliyoruz. Asıl güzellikler orada biliyoruz ama yine korkuyoruz, sıkıntı da yaşasak, inancımızın kuvvetliliği de olsa bu dünya ayrı, vazgeçemiyoruz. Bilinmezlikten olsa gerek. Dini seçimin olduğu sürece seni aydınlatan bir kitabın var, oraya dair bilgiler ama hayalinde canlandırabileceğin. Yaşayanlar anlatır bu dünyayı yaşayanlara, ölümü tadanlar anlatamaz o dünyayı yoksa ölümlerinin acısı olur muydu bizlere??? Ölümü beklerken hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyoruz, kendimize kondurmayarak, ondan korkarak. Sanki başımıza gelmeyecekmişcesine. Bu dünyada iyi insan olmaya çalışırız, diğer dünyamız iyi olsun diye, elimizden geldiğince de inançlarımın gerektirdiği ibadetleri yaparak ama bu dünyadan kim ayrılmak istiyor ki?
Ölünce diyecek miyiz ölüm böyle birşeymiş diye, onları kaybedince diyebildik ölüm böyle birşeymiş diye. Gidenin gelmediği, ardında kalanın sorgulasa da cevabını bulamadığı..
Yengeciğim, Dayıcığım ve Enişteceğim hayattayken de biliyordunuz, hep hissettirdik birbirimize sevgimizi, güzel anlara paylaştırdık her iyi şeyi, Sizi çok seviyorum. Dualarım hep sizinle, özleminizde sığındığım dualarımı Allah ruhunuza bağışlasın, hissettirsin inşallah.
" İyi geçen bir gün nasıl mutlu bir uyku getirirse, iyi geçen bir ömür de mutlu bir ölüm getirir."
Leonardo da Vinci
Ruhunuz huzur içinde olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder