16 Şubat 2010 Salı

HAYAT

Giysiler ruhların yansımasıdır;evlerde aynası. Kırılganlıklarımın bu noktaya varacağını bilemezdim, çok sevdiğim ve sahip olmak istediğim birşeyin bu kadar çirkinleştireleceğini ve hayalimdekinin tatsız anıları anımsatacağı. İçime öyle oturdu ki içeride nefes alan iki canın yanına gidemedim görsünler istemedim. Karanlıkta nefes yaklaştı, adımla seslendi bana, bilemezdim onun saçımı okşarken elinin gözyaşlarımı teğet geçeceğini, içim daha da acıdı. Hıçkırıklara boğuldum, ona sarılmak istedim yine gidemedim, onlar bana kıyamazken O bana gerçekleri tüm çirkinliğiyle gösterdi.Bugün hayatın bir yerinde büyüdüm artık hayallerim yok ve ben bundan ötürü mutsuzum.

Hiç yorum yok: