6 Eylül 2008 Cumartesi

UMUT ARTIK YOK

Bu dandik kuşun anneliği beceremeyeceği belliydi, insanlara gelince güdüsellik olur da kuşlar da olmaz mı?? Bence olur... Ürkek, savunma bilmeyen, zırt pırt kaçıp giden anneliğe hazır olmayan kuşumuz yuvasını da öyle eğrelti bir yere yapmıştı ki, malzemeden çalınan kaçak konutlar misali sağlamlığı da hiç yoktu. Aklımdan çok geçti, birşeylerle destek vereyim sağlamlaştırayım diye ama içinde yavrusu varken nasıl olacaktı ki??? Çekip çekiştireyim en azından balkonun daha içine alayım dedim, bu defa da zarar verirsem parçalınırsa yuvaları diye tedirgin oldum. Sürekli gözüm üzerlerindeydi. İsim annesi olacaktım Diagonal'in de isteğiyle Umut koyduk adını...

Bu sabah uyandım ve ilk iş Umut'u kontrol etmek oldu ki o da ne!!! Yuva kablolara takılı sallanıyor. Dün gece dişinin oturmasından belliydi, iyice ucuna ucuna kurulmuş düştü düşecekler diye aklımı onlarda bıraktırmıştı. Tahmin etmiştim bu manzarayı. Sonra aşağıya baktım ki minicik Umut'un üzerinde arılar uçuşuyor. "Belki" dedim, inip baktım yaşıyorsa diye... Ama minicik başı kuruyan kanının üzerinde zemine yapışmış, içinin bir kısmı aldığı darbeden dışına çıkmıştı. Nasıl üzüldüm, nasıl da sevmişim ben o minik yavruyu... Biraz gözyaşı döktüm annesi olacak o dişiye kızdım,laflar söyledim söyledim ve bunları yazdım... Böylelikle davetsiz misafir elinden alınmış bir bozuk yumurta ve bir de ölen yavrusuyla bizim buradaki yaşamını sonlandırıp uçup gitti...

4 yorum:

delikanlı dedi ki...

evet doğanın kanunu belki ama öldükten sonra bi canlı etrafını sinekler böcekler sarmasına gönül dayanmıyor değil mi

Adsız dedi ki...

ebrucun bu hep olan bir şey doğal ortamda yuvanan kuşların bir çoğunda görülen bir durum

kaldıki kumru cinsi olan bu kuşlar yuva konusunda hakikatten beceriksizler ...
evet üzücü ama yapılabilecek bir şey yokkk
kaldıki ben özene bezene baktığım zamanlarda bile yavru ölümleri oluyor ...
ne diyelim ....
seneye tekrar oraya bir yere yuva yaparlar
kendiniz üzme evet sinir oluyon insan ama dediğim gibi yapılacak bir şey yok
umutlar önceden suya düşerdi artık asfalta yapışıyorlarr
hayat işte...

gaykedi dedi ki...

hay allah, tanrının/doğanın işlerine hiç akıl sır ermiyor :(

Ebru ER HASANÇEBİ dedi ki...

@Delikanlı; Kesinlikle katılıyorum insanın içi dayanmıyor, dün çok hareketsizdi kalbi atıyor mu diye anlayana kadar başında durmuştum bugün ise böyle oldu :(

@Diagonal; Kumrulara karşı en başında uyarsaydın ya beni ;) Neyse bu sayede senden bir çok bilgi edinmiş oldum, tekrar sağol.

@Gaykedi; İnsanlar alemindeki şeylere akıl sır erdiremezken hayvan doğasının işlerini anlamaya çok da zorlamamak lazım herhalde...Heryerde üzülecek birşeyler çıkıyor, yeter ki bağlanma, yeter ki değer verme...